Witamina D - suplementacja
Witamina D reguluje metabolizm wapnia oraz fosforu i jest niezbędna do prawidłowej mineralizacji układu kostnego, zapobiega krzywicy. W ostatnim czasie zwraca się też uwagę na znaczenie witaminy D w zapobieganiu infekcjom, chorobom nowotworowym, cukrzycy i chorobom układu krążenia.
Naturalnym źródłem witaminy D jest synteza skórna pod wpływem promieni promieni słonecznych UVB, jednak jej efektywność zależy od stopnia ekspozycji na słońce. W naszym klimacie wystarczającą „dawkę” promieni UVB można uzyskać od kwietnia do września, w godzinach 10.00‑15.00, przy ekspozycji twarzy i ramion przez ok. 30 minut. Ważne jest to aby promienie słoneczne dochodziły bezpośrednio do minimum 15% powierzchni skóry.
Syntezę witaminy D ogranicza stosowanie filtrów przeciwsłonecznych, zapylenie powietrza, zachmurzenie, ubranie zakrywające większość ciała, przebywanie w zamkniętych pomieszczeniach, ciemna karnacja skóry.
Zapotrzebowanie organizmu na witaminę D tylko częściowo może być pokryte z pożywienia. Szacuje się. że witamina D z pożywienia stanowi tylko 10% zapotrzebowania. Główne źródła witaminy D to tłuste ryby (350‑550 IU/100 g), żółtko jaja (20‑54 IU/szt.), masło i pełnotłuste produkty mleczne, jednak uwzględniając tradycyjnie spożywane ich ilości, w praktyce niemożliwe jest codzienne pokrycie dobowego zapotrzebowania na witaminę D z diety. Na niedobory witaminy D narażone są wcześniaki, dzieci niepełnosprawne (ograniczona możliwość poruszania się i przebywania na słońcu), chorzy z zespołem złego wchłaniania, z przewlekłymi chorobami wątroby, padaczką (skutek leków przeciwpadaczkowych) i wegetarianie/weganie.
Badania epidemiologiczne wykazują, że niedobory witaminy D są powszechne w Polsce i w innych krajach europejskich.
Suplementację zaleca się we wszystkich grupach wiekowych: u niemowląt i osób > 65. r.ż. – przez cały rok, w populacji powyżej 1. r.ż. suplementacja jest zalecana od września do kwietnia. W grupach ryzyka (np. osoby z otyłością) zaleca się podwojenie dawki (w zależności od masy ciała).
Październik powinien być tym miesiącem w którym każda dorosła i zdrowa osoba sięga po suplementację witaminą D.
Skutki niedoboru witaminy D oraz towarzyszące objawy:
Naturalnym źródłem witaminy D jest synteza skórna pod wpływem promieni promieni słonecznych UVB, jednak jej efektywność zależy od stopnia ekspozycji na słońce. W naszym klimacie wystarczającą „dawkę” promieni UVB można uzyskać od kwietnia do września, w godzinach 10.00‑15.00, przy ekspozycji twarzy i ramion przez ok. 30 minut. Ważne jest to aby promienie słoneczne dochodziły bezpośrednio do minimum 15% powierzchni skóry.
Syntezę witaminy D ogranicza stosowanie filtrów przeciwsłonecznych, zapylenie powietrza, zachmurzenie, ubranie zakrywające większość ciała, przebywanie w zamkniętych pomieszczeniach, ciemna karnacja skóry.
Zapotrzebowanie organizmu na witaminę D tylko częściowo może być pokryte z pożywienia. Szacuje się. że witamina D z pożywienia stanowi tylko 10% zapotrzebowania. Główne źródła witaminy D to tłuste ryby (350‑550 IU/100 g), żółtko jaja (20‑54 IU/szt.), masło i pełnotłuste produkty mleczne, jednak uwzględniając tradycyjnie spożywane ich ilości, w praktyce niemożliwe jest codzienne pokrycie dobowego zapotrzebowania na witaminę D z diety. Na niedobory witaminy D narażone są wcześniaki, dzieci niepełnosprawne (ograniczona możliwość poruszania się i przebywania na słońcu), chorzy z zespołem złego wchłaniania, z przewlekłymi chorobami wątroby, padaczką (skutek leków przeciwpadaczkowych) i wegetarianie/weganie.
Badania epidemiologiczne wykazują, że niedobory witaminy D są powszechne w Polsce i w innych krajach europejskich.
Suplementację zaleca się we wszystkich grupach wiekowych: u niemowląt i osób > 65. r.ż. – przez cały rok, w populacji powyżej 1. r.ż. suplementacja jest zalecana od września do kwietnia. W grupach ryzyka (np. osoby z otyłością) zaleca się podwojenie dawki (w zależności od masy ciała).
Październik powinien być tym miesiącem w którym każda dorosła i zdrowa osoba sięga po suplementację witaminą D.
Skutki niedoboru witaminy D oraz towarzyszące objawy:
- utrata apetytu,
- nudności
- zwiększone uczucie pragnienia,
- osłabienie,
- wzmożone oddawanie moczu,
- pocenie się,
- biegunka,
- wymioty,
- świąd skóry,
- ból głowy i oczu.
Komentarze
Prześlij komentarz